ورزشی

1. تنظیم کورتیزول و کاهش تأثیرات منفی استرس
کورتیزول، هورمونی است که در پاسخ به استرس ترشح می‌شود و اگر سطح آن بالا بماند، باعث اختلال در خواب، افزایش وزن و ضعف ایمنی می‌شود. ورزش‌های هوازی منظم مثل دویدن، پیاده‌روی تند یا رقص، می‌توانند به کاهش سطح کورتیزول کمک کنند. فعالیت بدنی باعث تخلیه انرژی منفی و کنترل واکنش‌های عصبی می‌شود. افرادی که به‌طور روزانه ورزش می‌کنند، معمولاً واکنش آرام‌تری به تنش‌های روانی دارند. ورزش صبحگاهی تأثیر خوبی بر کاهش اضطراب روزانه دارد. با کاهش کورتیزول، بدن در مسیر بهبود عملکرد سایر هورمون‌ها نیز قرار می‌گیرد. این فرایند، از بروز مشکلات متابولیکی هم جلوگیری می‌کند.

2. تأثیر تمرین بر بهبود متابولیسم از طریق هورمون انسولین
هورمون انسولین یکی از مهم‌ترین هورمون‌های بدن در تنظیم قند خون است. ورزش باعث افزایش حساسیت سلول‌ها به انسولین شده و بدن را قادر می‌سازد قند خون را با کارایی بیشتری مصرف کند. این مسأله به پیشگیری از دیابت نوع 2 کمک می‌کند. تمرینات مقاومتی مثل وزنه‌زدن، اثر خوبی بر ترشح انسولین دارند. حتی پیاده‌روی بعد از غذا هم در کنترل قند خون مؤثر است. ورزشکاران اغلب با نوسانات قند کمتری روبه‌رو هستند. کنترل انسولین به معنای ثبات انرژی در طول روز است. این هورمون در کنار تغذیه سالم و خواب کافی، با کمک ورزش بهتر عمل می‌کند.

3. افزایش طبیعی تستوسترون و رشد عضلات
تستوسترون یکی از هورمون‌های حیاتی برای رشد عضلات، انرژی و سلامت روانی در مردان است. تمرینات قدرتی و پر شدت به افزایش سطح این هورمون کمک می‌کنند. زنان نیز در سطح پایین‌تری این هورمون را دارند و برای حفظ قدرت بدنی به آن نیاز دارند. پایین بودن تستوسترون منجر به خستگی، ضعف عضلانی و کاهش انگیزه می‌شود. ورزش منظم بدون زیاده‌روی باعث تنظیم طبیعی این هورمون می‌شود. علاوه بر عضله‌سازی، تستوسترون بر سلامت استخوان و میل جنسی نیز تأثیرگذار است. یک برنامه تمرینی متعادل می‌تواند بدون نیاز به مکمل، ترشح این هورمون را تقویت کند.

4. تحریک ترشح هورمون رشد برای بازسازی بدن و سلول‌ها
هورمون رشد در ترمیم بافت‌ها، رشد عضلات و بازسازی سلول‌های بدن نقش دارد. فعالیت‌های فیزیکی به‌خصوص تمرینات اینتروال با شدت بالا، ترشح این هورمون را به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهند. در بزرگسالان، سطح این هورمون به‌طور طبیعی کاهش می‌یابد اما ورزش می‌تواند این روند را کند کند. خواب کافی نیز در کنار ورزش برای تولید بهینه آن ضروری است. افرادی که به‌طور منظم ورزش می‌کنند، پوست شاداب‌تر و بدن سرحال‌تری دارند. این هورمون نقش مهمی در مقابله با روند پیری دارد. بدون نیاز به دارو، بدن خودش با فعالیت بدنی متعادل، تولید آن را مدیریت می‌کند.

5. تأثیر ورزش بر هورمون‌های اشتها و کنترل وزن
گرلین و لپتین دو هورمون کلیدی در تنظیم گرسنگی و سیری هستند. ورزش می‌تواند سطح گرلین (هورمون گرسنگی) را کاهش داده و کارایی لپتین (هورمون سیری) را افزایش دهد. این یعنی فرد زودتر احساس سیری می‌کند و تمایلش به پرخوری کم می‌شود. با فعالیت بدنی منظم، تعادل میان این دو هورمون برقرار شده و اشتهای فرد تنظیم می‌گردد. افرادی که ورزش نمی‌کنند، اغلب دچار اختلال در درک گرسنگی و سیری هستند. همچنین ورزش باعث بهبود عملکرد مغز در پاسخ به سیگنال‌های تغذیه‌ای می‌شود. این فرایند در کنار رژیم سالم، به کنترل مؤثر وزن کمک می‌کند.